Ο Μελισσοκομικός Συνεταιρισμός Θεσσαλίας Apis Era αναφέρει ότι οι ζημιές και οι πληγές που άφησε η κακοκαιρία Daniel αποτελούν πρωτόγνωρο και ιστορικό φαινόμενο για τη Θεσσαλία. Θα θέλαμε να εκφράσουμε τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια σε όλους τους συμπολίτες μας που έχασαν δικούς τους ανθρώπους, καθώς επίσης να δηλώνουμε και τη συμπαράστασή μας στους πληγέντες.
Ο μελισσοκομικός κλάδος ακόμη μετράει τις πληγές του, με τις ζημιές στο Θεσσαλικό κάμπο και τα ορεινά της Θεσσαλίας να δείχνουν πως θα είναι τεράστιες.
Μέχρι και τις 13 Σεπτέμβρη 2023 η ζημιά άγγιζε τον αριθμό των 44.000 μελισσοσμηνών και ο αριθμός συνέχεια αυξάνεται, χωρίς να έχουν υπολογιστεί ακόμη οι ζημιές σε εξοπλισμό, αυτοκίνητα και αποθήκες.
Το χτύπημα που δέχτηκε η μελισσοκομία σαν κλάδος, ειναι ανυπολόγιστο, μιας και στην Θεσσαλία φιλοξενούνταν τη συγκεκριμένη περίοδο μελίσσια απ’ όλη την Ελλάδα. Αν προσθέσουμε τις απώλειες σε μελίσσια – χάθηκαν χιλιάδες κυριολεκτικά – απο τις πυρκαγιές το προηγούμενο διάστημα αλλά και τις περιοχές μελισσοκομικού ενδιαφέροντος που κυριολεκτικά έγιναν στάχτη συμπεραίνουμε οτι ο κλάδος είναι πολύ δύσκολο να σταθεί ξανά στα πόδια του.
Προσπαθούμε να αναδείξουμε τις αγωνίες των μελών μας και να γνωστοποιήσουμε το καίριο πλήγμα που υπέστη ο μελισσοκομικός κλάδος. Ένας κλάδος που δεν έχει προβληθεί στο βαθμό που του αναλογεί, μιας και η μέλισσα είναι ο σημαντικότερος επικονιαστής στη φύση και η μείωση του πληθυσμού θα επηρεάσει τη φυτική παραγωγή της χώρας. Ελπίζουμε οτι οι κρατικοί φορείς δεν θα αγνοήσουν για άλλη μια φορά το μελισσοκομικό κλάδο και θα αγωνιστούμε ώστε η στήριξη στους μελισσοκόμους που επλήγησαν να είναι τέτοια που θα τους βοηθήσει να σταθούν ξανά στα πόδια τους.
Επίσης όσα μέλη του συνεταιρισμού έχουν υποστεί ζημιές στης αποθήκες τους διατίθεται χώρος αποθήκευσης υλικών από μέλη του συνεταιρισμού και μηχανήματα για καθαρισμό αποθηκών.
Ο κ. Ιωάννης Σενκό, πρόεδρος του Μελισσοκομικού Συνεταιρισμού Θεσσαλίας, δηλώνει στον ΑγροΤύπο ότι «εδώ και 1,5 εβδομάδα περιμένουμε επίσημη ενημέρωση για τους μελισσοκόμους και τι θα πρέπει να κάνουμε με τις κυψέλες μας και αν ισχύει με εμάς ότι με τους κτηνοτρόφους. Η καταστροφή για τους μελισσοκόμους είναι μεγάλη και έρχεται σε μια πολύ καταστροφική χρονιά στην παραγωγή μελιού.
Τα έξοδα φέτος ήταν τριπλάσια σε σχέση με άλλες χρονιές. Επίσης δεν είχαμε παραγωγή βελανιδιάς ούτε προλάβαμε να τρυγήσουμε τα βαμβάκια. Περιμέναμε το δεύτερο βάρεμα στο πεύκο όταν ήρθε η καταστροφή. Επίσης πολλοί μελισσοκόμοι αναγκάστηκαν να κατέβουν στον κάμπο λόγω των απαγορεύσεων που υπήρξαν στα δάση των ορεινών περιοχών εξαιτίας των πυρκαγιών. Οι πλημμύρες κατέστρεψαν το ζωικό κεφάλαιο αλλά δεν είχαμε φέτος και παραγωγή για να πουλήσουμε. Η κατάσταση είναι τραγική στον κλάδο. Όμως να περιμένετε και προβλήματα τον επόμενο χρόνο στην επικονίαση των φυτών λόγω μείωσης των μελλισών».